به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ فرزانه کرمپور، داستاننویس گفت: انتشار آثار متوسط شاعرانی مانند نیما و دیگران در کتابهای درسی نشان از شناخت سطحی تدوین کنندگان این کتابها در آثار بزرگان دارد. چنین شرایطی مسئولیت معلمان را دشوارتر میکند. آنها باید در این عرصه فراتر از آنچه در کتابهای درسی آمده به معرفی و تحلیل آثار بزرگان ادبیات بپردازند.
این داستاننویس کشورمان در ادامه درباره فضای آموزشی نیز توضیح داد: با کمال تأسف گاه شاهد هستم که معلمان کتابهای فارسی نسبت به یک شعر ساده کتاب نیز شناخت مناسب ندارند و نمیتوانند مفهوم آن را به درستی منتقل کنند. همه این مسائل نیاز به بررسی و آسیبشناسی دقیق و علمی دارند.
وی افزود: ارجح بودن ملاکهای کمّی بر کیفیت، باعث تهی شدن محتواي کتابهاي درسي شده است. متاسفانه امروزه شاهدیم که بسیاری از کارشناسان و کارشناسان ارشد رشته ادبیات فاقد شناخت لازم از چهرههای ادبی هستند. وقتی شما با نوشته یک دانشجوی ادبیات مواجه می شوید که دارای غلط های املایی است به عمق فاجعه پی میبرید.
این داستان نویس درباره نحوه علاقمند کردن کودکان به ادبیات گفت: علاقهمند کردن کودکان به کتاب خوانی از کودکی باید اتفاق بیفتد. باید ببینیم چند درصد والدین در موقع خواب برای کودکانشان داستان و شعر می خوانند و رسانههایی مثل رادیو و تلويزیون چقدر آثار کلاسیک و شاخص ادبی را در برنامههایشان تکرار می کنند. یکی از بهترین برنامههای رادیویی که من در کودکی از شنیدنش لذت می بردم «قصه های صبحی» بود. برنامه هایی از این دست باید بسیار فراتر از آنچه الان موجود است، در رسانهها تولید شود.
فرزانه کرمپور، داستاننویس، متولد کرمانشاه و فارغالتحصیل دانشگاه علم و صنعت ایران در رشته راه و ساختمان است.
«کشتارگاه صنعتی»، «ضیافت شبانه»، «توفان زیر پوست»، «حوا در خیابان»، «دعوت با پست سفارشی» از جمله آثار داستاني منتشر شده او هستند.
نظر شما